Een mobiliteitshulpmiddel aanvragen

Wil je eerst advies inwinnen voor je een mobiliteitshulpmiddel aanvraagt? Contacteer je zorgkas, of ga langs bij de dienst maatschappelijk werk van je ziekenfonds. Je kan ook eerst al eens langsgaan bij een verstrekker van mobiliteitshulpmiddelen (ook "bandagist' genoemd) om de mogelijkheden te bespreken.  

1. Haal een voorschrift bij je huisarts of gespecialiseerd team

Een mobiliteitshulpmiddel koop of huur je op voorschrift van een arts. De eerste stap is dus langsgaan bij je huisarts. Die zal je onderzoeken en je een medisch voorschrift meegeven. Hij gebruikt daarvoor dit formulier. Daarin schrijft je arts voor welke gezondheidsproblemen je een mobiliteitshulpmiddel nodig hebt. Je huisarts kan zelf ook al een advies geven over welk mobiliteitshulpmiddel bij jou past. 

Soms heb je geen voorschrift van je huisarts nodig, maar van een meer gespecialiseerde zorgverlener. Dit is het geval als je meer geavanceerde mobiliteitshulpmiddelen nodig hebt, zoals elektrische rolstoelen, scooters of een hulmiddel op jouw maat gemaakt. Je huisarts zal je dan doorverwijzen naar een zogeheten "rolstoel advies team". (Heeft je verstrekker of zorgkas je al geadviseerd dat je zo'n geavanceerd hulpmiddel nodig hebt? Dan hoef je niet eerst bij je huisarts te gaan, maar kan je meteen naar een rolstoel advies team gaan.)

Je maakt dan een afspraak bij zo'n team, meestal verbonden aan een ziekenhuis, voor een onderzoek. Het rolstoel advies team zal je ook een meer uitgebreid voorschrift meegeven, een zogeheten "rolstoel advies rapport". 

Mensen met een snel degeneratieve aandoening zullen door hun huisarts doorverwezen worden naar een neuroloog of naar een gespecialiseerd centrum, een "neuromusculair referentiecentrum". 

2. Ga met je voorschrift naar je verstrekker of bandagist

Met het voorschrift van je arts of het rapport van je rolstoel advies team ga je naar een verstrekker van mobiliteitshulpmiddelen. Die zal je een aangepast mobiliteitshulpmiddel voorstellen op basis van je voorschrift en dat met jou bespreken. Hij zal je ook tonen uit welke modellen of merken je kan kiezen. Je verstrekker zal je ook informeren of je het moet kopen of kan huren. 

Je verstrekker zal samen met jou een aanvraagformulier invullen. Dat moet je ook ondertekenen om aan te geven dat je akkoord gaat met het hulpmiddel dat je verstrekker je voorstelt.

Voor sommige, meer geavanceerde hulpmiddelen, zal je verstrekker ook een motiveringsrapport moeten opstellen, waarin hij uitlegt waarom je dat hulpmiddel nodig hebt. 

Verplicht testen bij elektronische rolstoelen

Voor de aankoop van een eerste elektronische rolstoel, is je verstrekker verplicht om je die eerst bij je thuis te laten testen. Zo kan je testen of het hulpmiddel wel aangepast is aan wat je nodig hebt, aan je leefomgeving en of je het veilig kan gebruiken. Je moet dan minstens twee verschillende mobiliteitshulpmiddelen kunnen testen, waarvan je er minstens één kan kopen zonder eigen opleg of supplementen. 

3. Je verstrekker doet controles en vraagt je hulpmiddel aan

Je kan je mobiliteitshulpmiddel niet meteen meenemen. Je verstrekker en je zorgkas moeten eerst nog controleren of je voldoet aan de voorwaarden om een mobiliteitshulpmiddel te krijgen. Zelf hoef je daar niets meer voor te doen. Doorgaans duurt dit tussen de 10 en 20 werkdagen. 

• Je verstrekker controleert eerst of je wel bent aangesloten bij een zorgkas en je zorgpremie voor de Vlaamse sociale bescherming. Zo niet, dan zal hij je doorverwijzen naar een zorgkas om dat in orde te brengen.
• Je verstrekker stuurt dan een aanvraag voor je mobiliteitshulpmiddel naar je zorgkas. 
  • Dan wordt er gecontroleerd of je voldoet aan alle andere de voorwaarden om een mobiliteitshulpmiddel te krijgen.  
  • Afhankelijk van welk mobiliteitshulpmiddel gevraagd wordt, controleert je zorgkas ook de juistheid en volledigheid van de gegevens op het aanvraagformulier.
  • Een gespecialiseerde commissie (de "zorgkassencommissie") kan ook bijkomende controles doen of het mobiliteitshulpmiddel dat je verstrekker heeft aangevraagd, wel het juiste is voor jouw situatie. Uitzonderlijk kan die controle bij je thuis gebeuren. 
  • Is er vraag naar een niet-standaard hulpmiddel (dat niet op de officiële lijst staat, bijvoorbeeld op maat gemaakt of iets nieuws), dan zal een "bijzonder technische commissie" er ook zijn goedkeuring voor moeten geven.

4. Je krijgt een brief van je zorgkas en al dan niet je hulpmiddel

Zodra alle controles gebeurd zijn, krijg je een brief van je zorgkas. Daarin staat of je mobiliteitshulpmiddel is goedgekeurd of niet (weigering). 

• Goedgekeurd: de Vlaamse sociale bescherming zal (een deel van) je mobiliteitshulpmiddel betalen . Dat is de "tegemoetkoming voor" of "terugbetaling van" je hulpmiddel. Je verstrekker zal je contacteren en je mobiliteitshulpmiddel bezorgen (meestal wordt het aan huis bezorgd, bij verhuur kan het zijn dat je het moet ophalen bij je verstrekker). Moet je nog een deel zelf betalen (supplementen), dan zal je verstrekker je dat factureren. 
  Het kan ook zijn dat het mobiliteitshulpmiddel dat jij en je vertrekker hebben aangevraagd niet wordt goedgekeurd, maar dat er wel een goedkeuring is voor een ander (minder duur) mobiliteitshulpmiddel. Bespreek met je verstrekker wat je gaat doen. Dat minder geavanceerde hulpmiddel nemen? Of toch het meer geavanceerde, maar daarbij zul je dan een stuk zelf moeten betalen.
• Deels goedgekeurd: het kan zijn dat de Vlaamse sociale bescherming tussenkomt voor het mobiliteitshulpmiddel dat jij en je verstrekker hebben aangevraagd, maar bijvoorbeeld niet voor een aantal aanpassingen die nog werden gevraagd. Dan is er een deel van je aanvraag goedgekeurd en een deel niet.
• Weigering/afgekeurd: de Vlaamse sociale bescherming komt niet tussen in de kosten voor je mobiliteitshulpmiddel. In de brief van je zorgkas staat wat de reden is voor de weigering. Misschien voldeed je niet aan de voorwaarden voor een mobiliteitshulpmiddel, of moet je verstrekker een ander mobiliteitshulpmiddel aanvragen. Je kan tegen die weigering in beroep gaan.